‘Sebebim oldunuz, hoşça kalın’

Adana’da, önceki gün 17 yaşındaki genç bir kız, düğününde beline bağlanan kurdele ile astı kendini… Arkasında, imam nikâhıyla evlendirildiği adama bir mektup bırakarak… “Sebebim oldunuz. Hoşça kalın” yazıyordu.

“Sebebim oldun” değil, “Sebebim oldunuz”… Kendisinden 10 yaş büyük kocasına “sen” diye değil “siz” diye hitap ediyordu.
Kızın babası, “kızımın yüzünde morluklar vardı” dedi, damadının kızını dövdüğünü iddia etti… 17 yaşındaki kızın cenazesine “sebebi” olan koca gelmedi.

*

Peki sen “baba” denilen yaratık. 17 yaşındaki kızını, kendisinden 10 yaş büyük adamla resmi nikâh bile olmadan evlendirirken hiç mi vicdanın sızlamadı?
Kızının dövüldüğünü bile bile neden kızına sahip çıkmadın?
Şimdi damattan şikâyetçi olmak kızını geri getirecek mi?
Koca denilen yaratık belki hapis bile yatmayacak. Ya da birkaç ay belki yatıp çıkacak, yeni canlar yakacak!
Bir can gittiğiyle kalacak…

*

Adı Menekşe idi o genç kızın… Nişanında, adı gibi mor menekşe rengi bir kıyafet giymişti. Işıl ışıldı gözleri… Seyrettiği aşk filmlerindeki, okuduğu romanlardaki gibi bir evlilik bekliyordu belki… Hayalini kuruyordu… Ama karşılaştığı, gazetelerin üçüncü sayfa haberlerindeki dayaklar oldu. İki aylık evliliğinin sonunda da, babasının beline “masumiyetini” simgelesin diye bağladığı kırmızı kurdeleyle ölümü kucakladı…
Ben bunu yazarken UTANIYORUM.
Bu çağda böyle bir olay olduğu için UTANIYORUM.
Böyle babalar var olduğu için UTANIYORUM.
Böyle insanlar aramızda dolaştığı için UTANIYORUM.
Ve çaresiz kaldığım, yeni Menekşelerin ölmesine engel olamayacağımı bildiğim için UTANIYORUM.
Utanması gerekip utanmayanlar adına UTANIYORUM.